Als LOTUS zijnde heb je niet een al te risicoloos beroep. Niet zelden kwam ik thuis met blauwe plekken, verrekte spieren of een fikse schaafwond (dat laatste i.v.m. het spelen van een “Grand Mal” –ernstige epileptische aanval- op een
met tapijttegels bedekte vloer)
Het zijn de risico’s van het vak, echter als LOTUS moet je te allen tijde je eigen veiligheid bewaken. In het heetst van de strijd (lees: in de diepte van je spel) is het soms niet makkelijk alles te ondervangen.
Een cursist laat je per ongeluk iets harder op de grond zakken dan bedoelt, je ligt net wat te lang op een koude ondergrond of een “behandeling” is ruwer dan noodzakelijk. Veelal is dit te ondervangen door deze “ongemakken” mee te nemen
in je spel maar wanneer je “bewusteloos” bent is het zaak dat de instructeur de boel goed in de gaten houdt!
Twee gouden regels die van belang zijn voor cursisten:
* Zwart is huid
Aangezien
de huidige EHBO aangeeft dat in noodzakelijke gevallen kleding weggeknipt mag worden kan je dit als LOTUS dus ook verwachten. Nou heb ik daar beslist geen moeite mee (sterker nog, ik heb altijd een tas vol extra “LOTUS kleding” bij me) maar als
vrouw zijnde heb ik wel mijn grenzen. Dat betekend dus zwart ondergoed en een zwart hemdje als standaard uitrusting. Alles mag weggeknipt worden maar wat zwart is = huid!
* NO PLAY
De meest belangrijke regel in de
EHBO/LOTUS wereld: NO PLAY!
Dit is het codewoord voor: stoppen, dit is geen spel! Als een instructeur of LOTUS NO PLAY! Roept dient iedereen alles te laten vallen want hier is ECHTE hulp geboden.
Zelf heb ik het een paar keer meegemaakt
tijdens een spel, ineens verslikte ik me en aangezien ik niet kan hoesten en praten tegelijk waren de cursisten in 1e instantie lovend over mijn “spel”. Met tranen in mijn ogen heb ik toen maar het “Time Out” teken met
mijn handen gemaakt…
Ook een enkele al te ruwe behandeling waarbij mijn arm bijna uit de kom werd gedraaid draaide uit op een kortstondig NO PLAY en een reprimande van de instructeur.
Na inmiddels heel wat meer ervaring met
de verschillende beroepsgroepen die hun BHV/EHBO kunsten op mij uitleven heb ik een wat persoonlijkere doch zeer effectieve variant op de NO PLAY bedacht, die inmiddels 2 cursisten hebben mogen ervaren.
Eén daarvan was een wel zeer
enthousiaste cursist (van het mannelijk geslacht) die –ondanks de waarschuwing: NOOIT ECHT REANIMEREN- in een moment van onoplettendheid zijn knuisten in mijn borstkas drukte.
Helaas voor mijnheer zat hij wijdbeens en net té
dicht langszij…
De rest van de cursus heeft hij mak als een lammetje en met een ietwat verhoogd stemgeluid afgemaakt.
Zijn collega’s hadden de dag van hun leven…dat dan weer wel!